TEKNE

Kasım’ın ortası!
Martılar halen tepemde.
Ağları yırtık, balıkçıları bitkin,
Livarı boş bir tekneyim ben.

Yağmur yağıyor bu limana.
Demirleyip gittiler beni bir kuytu köşeye.
Altı midye tutmuş, çapası paslı,
Boyası dökük bir tekneyim.

Yine de tepemde martılar var.
Balık bulmaya dair hep bir umut içlerinde.
Rüzgar soğuk esiyor.
Balıkçılarsa bezgin, terkettiler beni.

Bir kız oturuyor kayalıklarda.
Başı önde, biraz üşüyor.
Belli ki yalnız.
Ya balıkçılarına kızıyor,
Ya da martıları istemiyor.
Bilinmez…

Kaan TEMİZEL
28-08-2007